Дар фазои маънавӣ ва фарҳангии миллати тоҷик, ки арҷгузорӣ ба инсонҳои хизматгузор аз суннатҳои дерин аст, саҳми роҳбаре, ки барои ормони давлатдорӣ, сулҳ, ҳамдигарфаҳмӣ ва созандагӣ корномаҳои бемислу беназир  дорад, ҳамчун нигине дар тоҷи миллат қадр мешаванд.

Ин ибора рамзи эҳтиром, миннатдорӣ ва арҷгузорӣ аз хизмати шахсияте мебошад, ки дар марҳалаҳои гуногуни таърихӣ барои давлат ва ҷомеа ҳисса гузоштааст. Он пос доштани арзишҳои миллӣ, ваҳдат, ормонҳои истиқлол ва равандҳои созандаро таҷассум мекунад.

8 ноябр, дар Қасри фарҳанги ноҳия  ба ифтихори Рӯзи милитсияи тоҷик чорабинии тантанавӣ баргузор гардид.

Муовин якуми раиси ноҳия Муҳамадизода Муҳамадсолеҳ ба шодбоши собиқадорон, кормандон ва хизматчиёни мақомоти корҳои дохилӣ омада, саҳми онҳоро дар роҳи эъмори ҷомеаи демократӣ ва ҳуқуқбунёд дар Тоҷикистони соҳибистиқлол арзанда арзёбӣ намуд.

Қайд гардид, ки мақомоти милитсия тибқи таъиноти худ ҳамеша вазифаҳои мураккабу муҳимми давлатиро дар самти ҳифзи молу мулк ва ҳимояи ҳуқуқу манфиатҳои мардум, таъмин намудани тартиботи ҷамъиятӣ, волоияти қонун ва мубориза бо ҷинояткорӣ ба сомон мерасонанд.

Бо шарофати Истиқлоли давлатӣ мардуми шарафманди Тоҷикистон имконият пайдо карданд, ки ҷашнҳои аҷдодии миллати худро бо ифтихори баланди ватандорӣ ва шукургузорӣ аз ваҳдату якпорчагӣ таҷлил намуда, ба таъриху фарҳанги қадима ва муосири ин халқи тамаддунофар аҷргузорӣ намоянд.

Дар баробари  ҷашнҳои муқаддас ба мисли «Истиқлоли давлатӣ», «Рӯзи Ваҳдати миллӣ», «Рӯзи забони давлатӣ», «Рӯзи Парҷами давлатӣ», «Иди байналмилалии Наврӯз», Рӯзи Конститутсия ҳам, 6 ноябр  ҳамасола ҷашн гирифта мешавад. 

Имсол 31-умин солгарди қабули Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистонро мардуми сарбаланди Ҷумҳурии Тоҷикистон, дар партави сиёсати башардӯстонаи Асосгузори Сулҳу Ваҳдати Миллӣ Пешвои Миллат Перезиденти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар фазои сулҳу осоиштагӣ бо тантана таҷлил карданд.

 “Бузургӣ ва аҳамияти  Конститутсия-ин санади  муҳими таърихӣ, пеш аз ҳама дар он ифода меёбад, ки  бори нахуст аз ҷониби худи халқ ва барои халқ бо роҳи ифодаи озодонаи  майлу иродаи шаҳрвандони мамлакат қабул карда шудааст.”

Эмомалӣ Раҳмон

Конститутсия дар баробари дигар  арзишҳо аз муқаддасоти  давлат ва миллат ба ҳисоб меравад, ки дар он заминаҳои бунёдёбии давлат мустаҳкам гардидаанд. Воқеан, барои ташаккул ва инкишоф ёфтани давлат нақши Конститутсия хеле муҳим ва ҳалкунанда мебошад.

Зеро конститусия муайянкунанда ва танзимкунандаи кулли муносибатҳои муҳими сиёсӣ, ҳуқуқӣ ва ҷамъиятӣ буда, сарчашмаи асосии танзими идоракунии давлат мебошад.

Дар зери мафҳуми Конститутсия одатан Қонуни асосии давлат фаҳмида мешавад, ки дар он асосҳои сохтори конститутсионӣ, сохтори давлатӣ ва маъмурию ҳудудӣ, сохтори ҷамъиятӣ, вазъи ҳуқуқӣ-конститутсионии инсон ва шаҳрванд, тартиби таъсис, шаклҳои фаъолият ва салоҳияти мақомоти давлатӣ, мақомоти худидораи маҳаллӣ муқаррар ва танзим карда шудааст. Худи истилоҳи  “конститутсия” мазмуни асос, сохтор ва муайянкуниро дорад.

Конститутсия ҳамчун санади олӣ ва муҳимтарини сиёсӣ-ҳуқуқӣ асоси ҳуқуқии бунёди ҷомеа ва давлат мебошад. Ва мувофиқи хусусияти сиёсии худ ҳуҷҷати ҷозибаноки муттаҳид ва сафарбаркунандаи тамоми мардум аст. Ва чун ҳуҷҷати сиёсӣ мазмуни ба худ хос дорад. Одатан дар он шакли ҳуқуқии масъалаҳои муҳимтарини ба соҳибихтиёрии давлат, сохтори ҷамъиятӣ ва давлатӣ, шакли идораи фаъолияти мақомоти давлатӣ, ҳолати ҳуқуқии инсон ва шаҳрванд, тарзи таъсис ва фаъолияти мақомоти давлатӣ, таъсис ва фаъолияти мақомоти худидораи маҳаллӣ алоқаманд, муайян ва танзим карда мешаванд.