- Диданд: 56
Дар фаъолияти давлатдорӣ нақш ва мавқеъи чунин истилоҳҳо ба монанди худшиносии миллӣ, худогоҳии миллӣ, ҳуввияти миллӣ, ватандӯстӣ басо баланду боло ҳастанд ва инҳо унсурҳои асосие мебошанд, ки асоси ҳар як давлати миллиро ташкил медиҳанд. Шахсиятҳои барҷаставу машҳури олам ному мавқеъ ва ҷойгоҳ аз худшиносиву худогоҳӣ ба баландтарин нуқтаи мақсуди хеш расидаанд.
Дар пасманзари ин андешаҳо мехоҳам ин нуктаро баён созам, ки давлат он вақт рушд мекунад ва пеш меравад, ки шаҳрвандону сокинон бо меҳру муҳаббату садоқат ба давлату ба миллат ба таъриху фарҳанги хеш рӯ меоранд ва меҳри ватандорӣ дар қалбашон ҷуш мезанад. Вақте, ки ҳиссиёти ватану ватандорӣ, дӯстдории давлат, меҳри миллат, арҷ гузоштан ба гузаштагони худ, ҳурмату иззати таъриху фарҳанги гузаштаи худ дар қалби ҳар шаҳрванд ҷойгир мешавад, ӯ намегузорад, дар марзи ватани хеш пойи бегона расад, ва андешаи миллиаш устувору пойбарҷо мемонад.
- Диданд: 62
“ШОҲНОМА” НА ЗЕБИ ҶЕВОНҲО, ОРОИШГАРИ РУҲИЯҲОСТ!
Воқеан миллати мо дар дарозои таърих ҳамвора аз арзишҳои миллӣ, аз арзишҳои меҳанӣ, илмӣ ва адабӣ дифоъ мекард, хусусан дар давраҳое, ки мо соҳиби давлати миллӣ будем, истиқлол доштем. Агар мо давраи Сомониёнро ба хотир биёрем, шахсиятҳое буданд, ки ҳамеша аз фарҳанги мо ҳимоя мекарданд. Дар замони Сомониён давлати мо чеҳраи бузурги миллӣ, ки ифтихори дирӯзу имрӯзи моанд, аз давраи Каюмарс бо Ҷамшеду Кайқубоду Кайхусрав то Яъкуби Лайсу дигарон чеҳраҳои мондагор ҳифзи фарҳангу тамаддун, дар нигоҳдории давлати миллии мо дар таърих ном гузоштанд. Дар асри гузашта ба озодӣ расидем. Дар асри навин, хусусан дар замони ба истиқлол расидан ё ин, ки поёни асри 20 ва аввали асри 21, бо сабабҳои айниву зеҳнӣ, қариб буд, ки миллат пароканда мешуд вааз байн мерафт, вале Президенти мамлакатамон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо дасти тавонои худ , киштии ғарқшудаи миллатро наҷот доданд.
- Диданд: 63
Ҷашни Меҳргон яке аз ҷашнҳои қадимтарини мардуми ориёинажод ва тоҷикон ба шумор меравад, ки таърихи ҳазорсолаҳо дорад. Ин иди шукргузорӣ аз неъматҳои замин, ҷамъоварии ҳосили солона ва оғози фасли тирамоҳ аст, ки сабади истеъмолии мардумро барои фасли зимистон пурбор мекунад. Меҳргон, ах номаш ҳувайдост, ки иди меҳру сеҳри замину хони пурҳосили деҳқон аст. Ва тавре аз таърих бармеояд, ин на танҳо иди мардум, балки “иди шоҳон” низ будааст.
Тибқи маъоумоти таърихӣ, дар даврони подшоҳони қадим, махсусан дар замони Каюмарс, Ҷамшед ва дигар шоҳони Пешдодӣ - Иди Меҳргон бо шукӯҳу шаҳомати хос таҷлил мешудааст. Дар ин рӯз шоҳон либоси махсуси зарду сурх мепӯшиданд, дарборро оро медоданд ва мардумро ба базм даъват мекарданд. Ҷашн чанд рӯз идома ёфта, бо шеърхонӣ, мусиқӣ, рақсу бозӣ ва тақдими тӯҳфаҳо сурат мегирифт.
- Диданд: 54
Суд яке аз шохаҳои асосии ҳокимияти давлатӣ мебошад, ки дар ҷомеаи ҳуқуқбунёд нақши ҳалкунанда дорад. Он кафили волоияти қонун буда, масъули таъмини ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрвандон, инчунин барқарор намудани адолати иҷтимоӣ мебошад.
Дар ҳолати поймол гардидани ҳуқуқ ва озодиҳои шахс, маҳз суд ҳамчун мақомоти мустақил ва беғараз, сари вақт ва одилона масъалаҳоро баррасӣ намуда, бо қарорҳои худ адолатро барқарор мекунад.
Илова бар ин, суд дар ҳалли баҳсҳои ҳуқуқӣ байни шаҳрвандон, ташкилотҳо ва мақомоти давлатӣ нақши калидӣ дорад. Ҳамзамон, фаъолияти одилонаи судҳо ба коҳиш ёфтани зӯроварӣ, худсарӣ ва беқонунӣ мусоидат мекунад, ки ин ба таҳкими адолати иҷтимоӣ маҳсуб меёбад.
Саҳифаи 3 аз 34
 |
 |
 |
 |
 |
 |
.JPG)
1USD
1EUR
1RUB