Диданд: 43

     Ноҳияи Сангвор яке аз минтақаҳои дорои имкониятҳои васеи рушди сайёҳӣ ба шумор меравад. Иқлими мусоид, табиати зебову нотакрор, ҳайвоноти нодир, набототи гуногун, чашмаҳои шаффоф ва ҳавои тозаи кӯҳсор муҳити ҷолибу фароғатие фароҳам овардаанд, ки барои ташкили осоишгоҳҳои табобатӣ, рушди экотуризми дохилӣ ва байналмилалӣ мусоидат менамояд. Меҳмоннавозӣ ва ҳунармандии мардуми маҳаллӣ низ ҷузъи ҷалбкунанда ва муҳими симои сайёҳии ин минтақа маҳсуб мешавад.

   Дар ҳудуди ноҳия мазори таърихии Ҳазрати Бурхи Валӣ, ки таърихи беш аз 3–5 ҳазорсола дорад, манзараи зебои Ҳавзи Кабуд, 36 зиёратгоҳ, даҳҳо мавзеъҳои таърихию фарҳангӣ ва зиёда аз 100 чашмаи шифобахшу ташнашикан ҷойгиранд, ки ноҳияи Сангворро ба як минтақаи шинохташуда на танҳо дар сатҳи ҷумҳурӣ табдил додаанд.

Диданд: 42

     Ваҳдати мо ҷовидон аст, он дар дили ҳар як тоҷику тоҷикистонӣ  ҷой гирифта, ҳамчун рукни устувори миллат то абад боқӣ мемонад. Ҳеҷ кас ва ҳеҷ ҳодиса наметавонад онро аз байн барад, зеро ваҳдат рамзи шодии мост, ҳастии мост ва орзуи як Тоҷикистони соҳибистиқлол, соҳибфарҳанг ва муттаҳид аст.

      Ҳамин ваҳдат аст, ки моро бо ҳам мепайвандад ва тамоми мамолики ҷаҳонро нишон медиҳад, ки Тоҷикистон — кишвари сулҳ, бародарӣ ва созиш аст.

Олимзода Абдулло,

муовини раиси ноҳияи Сангвор

Диданд: 90

  1. ҶАЛАСАИ САЙЁРИ ШӮРОИ ҶАМЪИЯТИИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН
  2. Мавзехои таърихи ва Сайохи