Ба ифтихори 34-умин солгарди Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар қисми низомии 02011В-и Вазорати мудофиаи Ҷумҳурии Тоҷикистон, воқеъ дар ҳудуди ноҳияи Сангвор, чорабинии тантанавӣ баргузор гардид.

Дар ин чорабинӣ намояндаи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, раиси Кумитаи дин, танзими анъана ва ҷашну маросим, Сулаймон Давлатзода ва раиси ноҳияи Сангвор, Давлатзода Маҳмадшоҳ Ғайрат иштирок ва суханронӣ намуданд.

Зимни суханронии худ намояндаи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон Давлатзода С. бо сарбозону афсарони қисми низомӣ мулоқот намуда, аз ҷасорату садоқати онҳо ба Ватан ситоиш кард. Ӯ зикр намуд:

«Шумо мардони ҷасур ва далери диёр ҳастед, ки баҳри ҳифзи Ватан бо эҳсоси масъулият сафи Артиши миллӣ пайвастаед.»

Раиси ноҳияи Сангвор Давлатзода Маҳмадшоҳ Ғайрат низ дар баромади хеш иброз дошт:

«Ватандорӣ аз гӯшаи виҷдону имон аст ва ҳар як сарбоз бояд бо ҷасорату матонат аз ватани аҷдодии хеш дифоъ намояд.»

Дар зимн, намояндагони ҳукумат таъкид намуданд, ки:

«Агар шумо – мардони боору номуси Ватан дар сафи муҳофизати сарзамини аҷдодӣ  саф накашед, ва онро бо ҷону дил ҳифз накунед,  Истиқлоли мо ҳаргиз пойдору устувор  намемонад. Зеро, дар чашми бадхохони миллат ин ҳама  субботу ваҳдат ва ититиҳоди мардуми сарбаланди тоҷик намеғунҷад. Пас, бо иродаи қавӣ ва шуҷоати комил ин Ватан-Модарро дар оғуш гиреду ҳифз намоед.»

Дар интиҳои чорабинӣ, як қатор сарбозон ва масъулони фаъоли қисми низомӣ, ки дар иҷрои вазифаҳои хизматӣ фаъолияти намунавӣ нишон дода буданд, бо Ифтихорнома ва Сипосномаҳо қадрдонӣ гардида, ба сарбозоне, ки хизмати ҳарбиро бо сари баландж ба поён расонида буданд, билети ҳарбӣ супорида шуд.

Баъд аз анҷоми қисмати расмии чорабинӣ, меҳмонон аз шароити зист, ҷойи хоб ва макони истеъмоли ғизои сарбозон боздид ба амал оварда, аз омодагии қисм ва муҳити мусоиди хизмат изҳори қаноатмандӣ карданд.

Ҳамчунин, намояндагон ба сарбозон хӯрок тақдим намуда, бо онҳо сари дастурхон суҳбати самимӣ анҷом доданд.

Чорабинӣ дар фазои идона ва бо рӯҳияи баланди ватандӯстӣ ва ифтихор аз дастовардҳои Истиқлоли давлатӣ ҷамъбаст гардид.

Туйчии Нурмаҳмад

Субҳи босафои 9-уми сентябр, мардуми сарбаланди  ноҳияи Сангвор бо рӯҳияи болида, 34-солагии Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистонро истиқбол гирифтанд. Дар варзишгоҳи ноҳия чорабинии идона, намоишгоҳҳои ҳунарҳои мардумӣ ва маҳсули дасти деҳқон, ҳамчунин бозиҳои гуногуни варзишӣ ва барномаи калони фарҳангӣ баргузор гардид.

Дар ин чорабинӣ Давлатзода Сулаймон, намояндаи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, раиси Кумитаи дин ва танзими ҷашну маросими назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, Давлатзода Маҳмадшоҳ Ғайрат, раиси ноҳияи Сангвор ва тамоми сокинони ноҳия ва ҷамоатҳои он ширкат доштанд.

Иштирокчиён пеш аз оғози чорабинӣ аз гӯшаи намоиши дастовардҳои замони соҳибистиқлолӣ дидан карданд. Раиси Кумитаи дин ва танзими ҷашну маросими назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон Давлатзода Сулаймон ва раиси ноҳияи Сангвор Давлатзода Маҳмадшоҳ дар суханрониҳои худ ин рӯзро табрик гуфта, таъкид карданд, ки Истиқлоли давлатӣ натиҷаи талошҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошад ва заминаи рушди кишварро фароҳам овардааст.

Дар даврони соҳибистиқлолӣ Тоҷикистон дар соҳаҳои маориф, илм, иқтисод ва фарҳанг дастовардҳои назаррас ба даст овардааст. Ҳамзамон, барномаи чорабинӣ бо тақдими сипоснома ба соҳибкорон, собиқадорон ва омӯзгорони фаъоли ноҳия идома ёфт.

Барномаи рангини ҳунармандони қасри фарҳанги ноҳия ба чорабинӣ шукуҳу шаҳомати хосса бахшид.

     Дар таърихи навини Тоҷикистон 9 сентябр расман Рӯзи Истиқлоли  давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон қабул гардида, ин сана барои миллати тоҷик ҷашни  муқаддас маҳсуб мешавад.

      Дар ибтидои Истиқлолияти давлатӣ  Худованд ба халқи тоҷик Пешвоеро ато кард, ки миллату давлати моро дар арсаи ҷаҳон муаррифӣ намуда, Тоҷикистони соҳибистиқлолро обод ва ҷанги бародаркушро хотима бахшиданд. Сарвари давлати тоҷикон пайваста тамоми кӯшиши худро ба харҷ медиҳанд, то мардум зиндагии шоиста дошта бошанд.

     Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамеша дар баромаду суханрониҳои хеш Истиқлолиятро бузургтарин ва муқаддастарин дастоварди миллати тоҷик номида, аҳамияти ин масъалаи муҳимро баён менамоянд. Мардумро барои чун гавҳараки чашм ҳифзу нигоҳдории он роҳнамоӣ карда, истиқлолро тантанаи адолати таърихӣ ва идомаи силсилаи давлатдории чандинҳазорсолаи ниёгонамон ва пайвастани он ба оини давлатдории навин миллиамон меноманд: «Маҳз Истиқлолият ба мо имконияти таърихие фароҳам овард, ки Ватани худро соҳибӣ кунем, давлатдории миллии хешро барпо намоем, суннату арзишҳои миллиамонро эҳё созем, ормонҳои деринаи халқамонро амалӣ гардонем ва зиндагии озодонаи мардумамонро ба роҳ монем».