Нашр шуд: 19 Июни 2025

Диданд: 13

     Ваҳдат, сулҳу салоҳ барои ҳар як миллат арзиши бузургу тақдирсоз дорад. Миллате, ки дар он мардум бо якдигар ҳамдилу ҳамфикр бошанд, сулҳро арҷ гузоранд ва дар фазои созандагӣ зиндагӣ кунанд, метавонад ба пешрафт, ободӣ ва шукуфоӣ бирасанд.

   Сулҳ ва ваҳдат на танҳо замина барои суботи сиёсиву иҷтимоӣ мебошад, балки шарти асосии рушди иқтисод, илм, фарҳанг ва маърифат низ ҳаст. Таърих нишон медиҳад,  миллатҳое, ки ба ихтилофу низоъ роҳ додаанд, ба сустшавии пояҳои давлатдории худ гирифтор шудаанд.

   Пойдории сулҳ ва таҳкими ваҳдати миллӣ вазифаи ҳар як шахси ватандӯсту бедордил мебошад. Мо бояд бо эҳтиром ба якдигар, ба арзишҳои миллӣ, ба фарҳанг ва забони модарӣ, барои таҳкими ин неъматҳои бебаҳо саҳм гузорем.

   Танҳо дар фазои сулҳу субот аст, ки орзуҳои наслҳои нав ба воқеият табдил меёбанд ва ояндаи дурахшони миллат таъмин мегардад.

    Дар тӯли таърихи навини Тоҷикистон, солҳои душвори ҷанги шаҳрвандӣ яке аз саҳифаҳои талху таълимомӯзи миллат ба ҳисоб меравад. Ноҳияи Сангвор низ чун дигар минтақаҳои кишвар дар гирдоби ин ҷанги таҳмилии бародаркуш осеб дид. Ин замин, ки имрӯз орому обод аст, замоне саҳнаи нооромиҳо ва дарду ҷудоиҳову хунрезињо  буд.