Нашр шуд: 04 Феврали 2023

Диданд: 603

                                                                                                                                   Ҳамдиёрони азиз!

    Сарчашмаҳои таърихӣ гувоҳӣ  медиҳанд, ки дар радифи ҷашнҳои дигар  иди Сада таърихи чандҳазорсола дорад.   Иди  Сада, ҳамчун иди касбии кишоварзон ба ҳукми анъана даромада, таҷлили расмии ҷашнвораи мазкур далели он   аст, ки миллати куҳанбунёди мо дар партави сиёсати Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти   мамлакат, муҳтарам  Эмомалӣ Раҳмон ба арзишҳои гузаштаи фарҳангии хеш  рӯ овардааст ва эҳёи онҳоро вазифаи   бошарафи худ медонад.

     Тоҷикон аз зумраи мардумони фарҳангофару  тамаддунсоз   мебошанд.  Онҳо ва авлоди   қадимашон дар баробари дигар  халқиятҳои ориётабор аз қадимулайём  соҳиби фарангу маданияи  ғанӣ буда,   тамадуни  ҷаҳонӣ чун дурдонаҳои нуқрагини  пурҷило дохил  шудаанд. Аз зумраи ойнҳои қадима ва пурғановати онҳо   чор ид ва ҷашнҳои пуршукӯҳу  оммавӣ, аз қабили Наврӯз,  Сада, Тиргон  ва Меҳргонро ном бурдан  мумкин аст, ки   ҳанӯз дар бомдоди  фарҳанги башарӣ ташакул  ёфта, аз он замон то ба имрӯз ҳаёти маънавию фарҳангӣ ва иҷтимоии   ҷомеаҳои гуногуро мунавар намудаанд.

    Ин иду ҷашнвораҳо  дар робита бо  фаслҳои  сол ва бо табиат ба ҳамдигар робитаи усулӣ дошта, хусусияти   даврагири  доро мебошанд.  Ҳар кадом дар  идомаи  ҳамдигар дар муддати муайяни замон меоянд  ва     такмилдиҳандаи  ҳамдигаранд. Дар баробари бинишои муаяни астрономи, табиатшинсӣ,  ҳастишиносӣ, инсоншиносӣ     ва ғайра  дар онҳо ҳамчунин ҳикмати баланди фалсафӣ ва гуманистӣ низ, аз қабили тарғиби сулҳу осоиштагӣ, тозагии муҳити  зист, тозагии оби ошомиданиву мусаффо, ҳифзи олами ҳайвоноту наботот ва ғайра ниҳон аст.

     Масалан, дар сарчашмаҳо омадааст, ки таърих пайдоиши иди Тиргон ба бастани шартномаи сулҳу мадоро байни Эрону Тӯрон барои пешгирӣ аз ҷанг ва қатлу куштор рӯи кор омадааст. Даъво ва азми ҷанг, ки барои тақсими замин ва муаян кардани ҳудудҳои ҳарду кишвар сар зада буд, аз тариқи муколамаву созиш ҳаллу фасл шуда, бо андохтани тири Ораши камонвар, ки то куҷо метавонад парвоз мекунад, ҳудуду сарҳади кишварҳо муайян шудаву аз ҷангу низоъ пешгирӣ шудааст. Дар ҷаҳони муосир низ, масъалаи оби тоза, истифодабарии дурусти замин ва тозагии муҳити зист ба яке аз  проблемаҳои асосии минтақавию ҷаҳонӣ табдил ёфтаанд.

    Тоҷикистон кишвари соҳибистиқлол аст ва талаботи замони истқлол моро водор месозад, ки ба ҷаҳониён ғановати фарҳангии худро нишон диҳем.

     Ҷаншни Сада аз зумраи ҷашнҳои қадимаи эрониён ва мардуми форсизабон аст, ки дар оғози шомгоҳи даҳи баҳманмоҳ баргузор мешавад. Ин рӯзро Обонрӯз низ мегуянд. Ҷашни мазкур ҷиҳати эҳтиром гузоштан ба хуршед ва оташу рӯшноӣ бунёд ёфтааст ва боиси он гардидааст, ки одамони қадим ба ин муқадасот эътиқод пайдо кунанд ва онҳоро ситоиш намоянд. Агар хуршед бо нури худ ва фурӯзонии хеш ба зиндагии одамон гармӣ ворид карда бошад, пас оташу рушнои барои мунаввар сохтани хонаву қалби онҳо ва идомаи зиндагиашон асос шудааст. Дар баробари он ниёгони пешини мо рӯйи худро ба сӯйу оташ намуда, дастони худро ба суйи хуршед мебурданд ва барои беҳбудии рӯзгори хеш аз оташу хуршед мадад металабиданд. Ҳадаф аз ин ниёиш омодагӣ ва расидан ба Наврӯз аст, ки то он сад гардиши рӯзу шаб (панҷоҳ руз ва панҷоҳ шаб) ва орзуи омадани соли пурбаракате барои кишту кор буд.

     Ба таври ҳамагонӣ ва бо шукӯҳу ҷалоли тоза ҷашн гирифтани Сада бо шарофати Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон амалӣ шуд ва дар он нақшаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон муҳим ва асосӣ аст.

     Сада дар даҳумин рӯз ё Обонрӯз аз баҳманмоҳ (29 январ) бо афрӯхтани ҳезуме, ки мардум, аз пагоҳӣ бар боми хонаҳои худ ё бар баландии кӯҳистон гирд оварданд, оғоз мешудааст. Он, яъне сад гардиши шабу рӯз (панҷоҳ рӯз ва панҷоҳ  шаб) то фарорасии Наврӯзро ифода мекардааст. Дар манобеи таърихӣ, ин ҷашн ҳамеша ба шакли дастҷамъӣ ва бо гирдиҳамоии ҳамаи мардумони шаҳрҳо, маҳалла ва русто дар як ҷо ва бо барпо намудани як оташи бузург баргузор мешудааст. Ҳамин тавр, Сада – ҷашни омодагӣ ба истиқболи Наврӯз- ҷашни ба балоғат расидани Хуршед мебошад. Мардумон дар гирд овардани ҳезум бо якдигар мушорикат мекунанд ва ба ин тартиб ҷашни Сада, ҷашни ҳамкорӣ ва ҳамбастагии мардумон аст. Аз шаби таваллуди Хуршед, пас аз чил рӯз барои гарму сӯзон шудани офтоб, ниёгони мо ҷашни Садаро гармӣ медоштанд. Дар ҷашни Сада маросими афрӯхтани оташ ва паридан аз боло он ривоҷ доштааст. Ин расм дар миёни насрониҳо, ба вижа русҳо, ҳамчун ҷашни “Масленница” роиҷ аст. Бинобар ин аҳамияти байналмилалӣ пайдо кардани ҷашни куҳани Сада ва дар ҳамбастагӣ бо мардуми олам ҷашн гирифтани он хеле аҳамиятнок аст.

    Садаро бояд чунин пешвоз гирифт, ки мардум гуё ҳам ба истиқболи Хуршеди оламтоб ва омодагӣ ба Наврӯз мераванд. Тибқи суннати ниёгон даст ба Хуршед бурда ниёиш карда, дар ин рӯзҳои сарди зимистонӣ, аз ин оташи гарми наврӯзовар барои беҳбуд шудани рӯзгори ояндаи бахтовар мададгор бишаванд. Дар ин давра гузаронидани намоиши тухмиҳои зироатӣ, тадбиқи корҳои фаҳмондадиҳӣ барои кишту кори баҳорию тирамоҳӣ аз ҷониби мутахассисони соҳавӣ ба деҳқонон ва озмунҳои соҳавӣ – беҳтарин мироб, беҳтарин чинакчӣ, шоҳи зироатҳо ва монанди инҳо хуб аст. Баргузории “Намоиши асал”, “Намоиши хушкмева”, озмуни “Беҳтарин ангурпарвар”, ба муносибати Ҷашни оташ- энергия будани Сада – ба таври эҷодӣ муариффӣ кардани ҳамаи дастгоҳҳои истеҳсоли неруи барқ (энергия) – офтобӣ, шамолӣ, барқӣ, обӣ, атомӣ, лазерӣ, сузишворӣ ва ғайра, ва монанди инҳо ҷолиб хоҳад буд. Боиси хурсандист, ки кишоварзони ноҳия имсол низ ҷашни расмии Садаро бо дастовардҳои ҷолиби меҳнатӣ пешвоз мегиранд.            

Кишоварзӣ дар ноҳия соҳаи асосӣ ва афзалиятнок ба ҳисоб рафта, зиёда аз 70 фоизи аҳолии қобили меҳнат дар соҳаи кишоварзӣ фаъолият мекунанд. Кишоварзон соли 2022 тибқи нақшаи дурнамо дар майдони 1540 га ғалладона, 1136 га картошка, 214 га сабзавот, 50га зағир, 4 га полезӣ, 52 га хўроки чорво кишт намудаанд.

Кишоварзон аз кишти соли 2022 ҳосили 5579 тонна ғалладона, 26253 тонна картошка, 1769 тонна сабзавот, 49 тонна зағир, 20 тонна полезӣ ва 30120 тонна хўроки чорво ҷамъоварӣ намуданд.

Маҷмӯи маҳсулоти кишоварзии ноҳия дар соли 2022 ба 233 миллион сомонӣ баробар гардид, ки ин нишондиҳанда  нисбат  ба   соли    2021   

6 миллиону 711 ҳазор сомонӣ зиёд мебошад.   Дар соли 2022 дар ноҳия 2065 тонна гӯшт, 10791 тонна шир ва  2 милиону 792 ҳазор дона тухм истеҳсол гардида, дар муқоиса ба ҳамин давраи соли 2021 мутаносибан  107 тонна гўшт, 285 тонна шир ва 71 ҳазор дона тухм зиёд мебошад.

       Ҳамватанонии азиз!

        Дар охир кулли сокинони ноҳияро ба иди Сада табрику муборакбод гуфта, бароятон барору комёбиҳо таманно дорам.

Нашр шуд: 04 Январи 2023

Диданд: 567

Ҳамдиёрони азиз!

     Инак, Соли нави мелодии 2023 фаро мерасад. Соли 2022 бо ҳама бурду бохт моро падруд мегӯяд.        Акнун соли нави меомадаистодаро мо бо  хурсандиву дилгармӣ ва неруи тоза истиқбол мегирем.

   Бо истифода аз фурсат ҳамаи Шуморо  ба Соли нави мелодии 2023 самимона табрику муборакбод намуда, бароятон тансиҳатию хонаободӣ, рӯзгори осудаву зиндагии пурфайз ва тамоми хушиҳои зиндагиро таманно мекунам.

  Соли куҳан дар бисёр соҳаҳои ҳаёти ҷомеа дигаргуниҳои ҷиддӣ ба амал омаданд. Иқтидори истеҳсолии мамлакат нисбат ба соли гузашта афзоиш ёфта, самараи иқтисодиёти миллӣ зиёд гардид ва нишондиҳандаи сифатии он беҳтар шуданд.

  Дар давоми ин сол мардуми тоҷик зери парчами ваҳдати миллӣ дар аксари соҳаҳои иқтисодиву иҷтимоӣ ба пешравиҳои тоза ноил гашта, дар замири мардуми он эҳсоси худшиносиву ватандӯстӣ ва руҳияи созандагию хушбинӣ ба ояндаи нек густариши бештар пайдо кард.

   Соле, ки сипарӣ шуд, барои сокинони ноҳияи мо соли бобарору пур аз комёбиҳо буд ва хушиҳои зиёде ба бор овард. Аз ғамхориҳо ва дастуру ҳидоятҳои доимии Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон  муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мардуми ноҳия руҳу илҳоми тоза гирифта, барои рушду нумӯи диёри хеш ва Тоҷикистони соҳибистиқлол азму талошҳои зиёде намуда, ба бисёр комёбиҳои назаррас муваффақ гардиданд.

Дар ҳудуди ноҳия корҳои ободонию созандагӣ вусъати тоза гирифта, сокинони ноҳия бо шукргузорӣ  аз сиёсати пешгирифтаи давлату Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ободу зебо гардонидани маҳалли зисти худ ва баланд бардоштани дараҷаи некуаҳволии хеш машғуланд.

      Дар давоми ин сол мардуми ноҳия дар қатори сокинони дигар минтақаҳои ҷумҳурии азизамон зери парчами ваҳдати миллӣ  31- солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 30-солагии Иҷлосияи XVI Шӯрои  Олии Ҷумҳурии Тоҷикистонро таҷлил намуда, дар бунёди давлати демократӣ, ҳуқуқбунёд ва дунявӣ саҳми арзанда гузоштаанд. Бахшида ба 35 солагии Истиқлолияти  давлатии  Ҷумҳурии    Тоҷикистон    соли        2022 дар ноҳия 10 иншоотҳои хурду миёна ба истифода дода  шуда то соли 2026 даҳо иншооти дигар бунёд карда мешавад.

     Муҳимтар аз ҳама мардум аҳамият ва зарурати ҳифзи дастовардҳои истиқлолият, пеш аз ҳама ваҳдати миллӣ, сулҳу оромӣ ва суботи сиёсӣ, ҳисси худогоҳиву худшиносӣ, эҳсоси гарми ватанпарастӣ ва ифтихори миллиро ба хубӣ  дарк намуданд.

    Соли навро дар фазои сулҳу суботи комил, ваҳдати миллӣ, рӯҳияи созандагӣ ва шодмонию рӯҳбаландӣ,  бо орзуву ниятҳои нек пешвоз гирифтан боиси сарфарозии ҳар яки мост.

    Ҳамдиёрони гиромӣ !

        Моро зарур аст, ки барои гулгулшукуфии Ватан нақши арзанда гузошта, баҳри ободиву зебоии фардои кишвар ҳамеша ҷаҳду талош намоем.

Вазифаи аввалиндараҷаи ҳамаи мо, пеш аз ҳама устувор намудани пояҳои давлати соҳибистиқлоли тоҷикон буда, насли наврасу ҷавонро дар рӯҳияи ватандӯстиву ифтихори миллӣ, садоқат ба анъанаву суннатҳои таърихиву фарҳангии миллат ва эҳтиром ба арзишҳои умумибашарӣ тарбия намудан аст. Онҳо бояд шахсони соҳибмаърифат, бофарҳанг, бонангу номус, эҷодкор, инчунин номбардорони миллати қадима ва давлати соҳибистиқлоли Тоҷикистон бошанд.

Мо шукронаи он мекунем, ки соли навро дар фазои сулҳу суботи комил, ваҳдати миллӣ, рӯҳияи созандагӣ ва шодмонию руҳбаландӣ,  бо орзуву ниятҳои нек пешвоз мегирем. Ба нерӯи созандагӣ, фарҳангу хиради азалӣ, қудрати тамаддунофарӣ ва азму иродаи миллати куҳанбунёдамон такя карда, бо роҳи эъмори давлати демократӣ, ҳуқуқбунёд, дунявӣ ва ташаккули ҷомеаи фаъоли шаҳрвандӣ, пайваста пеш меравем.

Дар ин лаҳзаҳои пурнишот орзу дорем, ки Соли нав барои Тоҷикистони соҳибистиқлол ва мардуми бонангу номуси он соли пурфайзу баракат, осудагӣ ва иқболи баланд гардад.

Бори дигар фарорасии соли навро барои ҳар кадоми Шумо, ҳамдиёрони азиз, муборакбод гуфта, ба ҳамаатон саломатӣ, хушбахтӣ, кушоиши кор ва саодати рӯзгор орзумандам.   

Бигузор Соли нав барои ҳамаи мо соли фатҳу кушоишҳои тоза, соли бофайзу баракат ва соли қадамҳои устувор ба сӯйи рушди ҳарчи бештари кишвари соҳибистиқлоламон гардад!

Соли нави мелодӣ муборак, ҳамдиёрони азиз!