“Мо вазифадорем, ки Парчами миллии худро ҳифз намоем, эҳтироми онро ҳамчун нишонаи давлатдории миллӣ, истиқлолу озодӣ ва арзиши бебаҳои миллӣ ба ҷо оварем”.

ЭМОМАЛӢ РАҲМОН

Таърихи парчами тоҷикон аз дуриҳои асрҳо сарчашма мегирад. Он ҳамеша рамзи номуси миллӣ, шуҷоати ниёгон ва орзуҳои равшани мардум будааст. Дар замони Сомониён парчам бо рангҳои оташин ва тиллоӣ парафшон мешуд, ки нишонае аз ҳокимият ва бузургии миллате, ки фарҳанги воло офарида буд, дошту ҳанӯз дорад.

Садсолаҳо гузаштанд, давлатҳо омаданду рафтанд, аммо ормони тоҷикона аз қалбҳо нопадид нашуд. Дар асри XX, бо таъсиси ҷумҳурии мустақил, парчам симои дигар гирифт, ки  рангу маънои он орзуи истиқлоли ҳақиқиро дар худ нигоҳ дошт.

Рӯзи таърихии 24 ноябри соли 1992 Тоҷикистон, ки тоза роҳи мустақилиятро интихоб карда буд, парчами миллии худро қабул кард.

Се ранги он, сурх, сафед ва сабз, гуё тақдири Ватан ва миллатро  қисса мекунанд. Сурх аз ҷасорату мубориза, сафед аз сулҳу покӣ ва роҳи сафеди миллат ва сабз аз зиндагиву навсозӣ ҳикоят мекунад.

Дар миёнаи он тоҷи заррин ва ҳафт ситора медурахшанд. Тоҷ, ифтихори давлатдории тоҷикон, ситораҳо, рамзи саодат ва роҳи равшани миллат, дар самои пурҷилояш мебошанд...

Имрӯз ин парчам на танҳо рамзи давлат, балки аломати ваҳдат, сулҳ ва пойдории  халқи тоҷик аст.

Парчам танҳо як порча матоъ нест, он ҷаҳонбинии миллат, таърих, фарҳанг ва орзую ормони халқро дар худ ҷой медиҳад. Ҳамчунин, Парчам рамзи худшиносии миллӣ аст,  рамзе, ки моро ба гузаштаамон пайванд мекунад ва ба ояндаи равшан раҳнамо мешавад.

ба такрор мегӯем, ки се ранги парчами Тоҷикистон, мисли се сутуни ҷавҳари худшиносӣ мебошанд, ки моро ба сайри таърихамон мебаранд.

Сурх моро аз қаҳрамониҳое, ки халқро зинда нигоҳ доштанд, хотиррасон мекунад.

Сафед роҳи ваҳдату иттиҳоду ободкории моро  нишон медиҳад.

Сабз умеди беинтиҳои ин миллат аст.

Тоҷ ва ҳафт ситора дар маркази парчам ба худшиносии тоҷикона маънои хос медиҳанд. Тоҷ, ифтихори давлатдории ҳазорсола, ҳафт ситора,  рамзи камол, шукуфоӣ ва  фарҳанги тоҷиконанд.

Ин парчам ба ҳар яки  мо хотиррасон мекунад, ки аз куҷоем ва ба куҷо меравем. Он моро водор месозад, ки ба решаҳои худ баргардем, таърихро омӯзем, забонро гиромӣ дорем, ватандӯст бошем ва арзишҳои миллиро ҳифз намоем.

Дар роҳи таҳкими ин давлатдорӣ нақши роҳбарии Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон  барҷаста аст.  Президенти кишвар бо сиёсати сулҳҷӯёна, устувор ва ҳадафмандона барои барқарор кардани оромӣ, суботи ҷомеа, рушду пешрафти иқтисод, инчунин нигоҳдории арзишҳои миллӣ замина гузоштааст. Ин талошҳо ба пояи устувори давлатдории муосири тоҷикон табдил ёфтаанд.

Корнамоиҳои беназири Пешвои миллат дар соҳаҳои гуногун равшан асту пурҷило:

-сохтмони неругоҳҳо ва инфрасохтори нав,

-рушди маорифу тандурустӣ,

-эҳёи суннатҳои миллӣ,

-густариши ҳамкориҳои байналмилалӣ

ва мустаҳкам шудани ваҳдати миллӣ ва ҳазорон дастовардҳои дигар зери Парчами парафшони Тоҷикистон амалӣ мегарданд, ки ҳамчун рамзи ягонагӣ ва ифтихори миллӣ моро водор месозад, ки дар ҳифзу сарбаландии Парчам ва миллат ҷонфидо бошем.

Парчамат бодо парафшон, Тоҷикистон,

Душманат бодо парешон, Тоҷикистон!

Рӯзи парчами миллӣ муборак!

Абдулло Олимзода, муовини раиси ноҳияи Сангвор